Blog

W ostatnich dniach w moje ręce wpadła praca Paula Blooma pt. Przyjemność. Dlaczego lubimy to, co lubimy? Wchłonąłem ją na jednym wdechu i myślę, że niedzielny wieczór to najlepszy czas na to, co jest treścią tego wpisu. Czym jest przyjemność? Jakie są jej mózgowe mechanizmy? Po co jest nam potrzebna, czy jest wynikiem ewolucji i dostosowania do środowiska, czy też jest tylko jej skutkiem ubocznym?

Jeżeli nie robisz czegoś od poniedziałku do soboty, to nie zrobisz tego dobrze w niedzielę. Właśnie dlatego praca psychologa z dzieckiem nie jest nigdy pracą tylko dwóch osób. W proces zawsze powinni być zaangażowani również najbliżsi, którzy na co dzień widzą i wpływają na zachowania swoich pociech. Co jednak w sytuacji, gdy samo środowisko rodzinne jest podzielone? Jak wygląda położenie dziecka w rozbitej rodzinie? Wreszcie, czy da się z tego wszystkiego wyjść obronną ręką?

Chyba się już przyzwyczailiśmy. Codzienne raporty o liczbie zakażonych i zmarłych robią mniejsze wrażenie mimo coraz większej skali. Maseczki zaczynamy zakładać odruchowo przed wyjściem z domu. Ładna pogoda i coraz wyższe temperatury skutecznie zmniejszają gotowość do pozostania w czterech ścianach. Po pierwszym szoku (rany, coś się dzieje!) uaktywnili się także zwolennicy teorii spiskowych (stawiam dolary przeciw orzechom, że gdybyśmy zamiast wirusa mieli do czynienia na przykład z globalną awarią sieci komórkowych wyżej wymienieni przekonywaliby wszystkich wokół, że… to jednak wirus). Jednym słowem życie powoli zdaje się wracać do tego co było. Ale czy na pewno? Czy wszyscy jesteśmy tacy sami jak dwa miesiące temu?